Advent, het aftellen naar het donkerste kantelpunt waarna het licht weer terugkomt, is altijd een bijzonder mengsel van magie en dansen met de duistere kantjes van het leven. Nu we weer voor groot deel in de stad (Groningen) leven, is het fysieke duister minder tastbaar dan in het bos. De duistere krachten waarmee gedanst wordt zijn vooral die van de afschuwelijk slechte muziek die in kroegen & winkels op ons los wordt gelaten. Nee, dan ons oude Amsterdam, daar hebben ze in hun wijsheid verordeneerd hun laatste magische vrijplaats met kerstmis te mogen ontruimen: ons geliefde ADM. Gevoel voor geschiedenis kan de autoriteiten na 21 jaar niet ontzegd worden, immers Jozef & Maria waren al krakers (en hun stal stond niet eens leeg, ze deelden hem met os & ezel). Toch stonden de ME-ers uit Rome of Jeruzalem nog niet op hun stoep, dat kwam pas later, toen Herodes beval alle kerstkindjes de keel door te snijden, toen moest de Heilige Familie (heilige marginaliteit trouwens: ongetrouwde tienermoeder onder de hoede genomen door oudere timmerman die in de rest van het boek blinkt in afwezigheid) tijdelijk asiel aanvragen in Egypte. We Are Not Here. Ik herinner me ADM, dat ik als puber leerde kennen door een docu op de VPRO en later toen we met onze kraaktheatergroep in gepimpte overallen voor het eerst over het Robodock Festival liepen. In elkaar gelaste robots en kunstwerken, rauw theater, poëtische punks, experiment, politiek, wilde schoonheid. De door vastgoedmafioso gesloopte punten (met op dat moment slapende mensen erachter!) die door zelfbouw hersteld alleen maar mooier geworden waren, de magistrale in elkaar gelaste boom daarvoor op het dak van het eethuisje, de scharrelmensen, de uitzinnige voertuigen en dito zelfgebouwde huizen in het nog jonge sprookjesbos. Zelfs de mobi-one, ons nomadische boshuis in Dalfsen, zagen we voor het eerst op ADM. Dit was het ruige Amsterdam met haar beeldschone rafelranden waar ik verliefd op was, en waarvan één van de laatste hoekjes nu verdwijnt onder de laatste lik glanslak, en passant een waanzinnig kostbaar kadootje weggevend aan de erven Lüske, die jaren terug geliquideerde freefight-organisator. Ik vermoed dat magies sentrum amsterdam die antirookmagier Grootveld ooit uitriep gekanteld is tot een middelpuntvliedende kracht: hoe verder van deze tot geldmachine verworden spookstad, hoe interessanter ons landje lijkt te worden. Tot die tijd, spoed u naar het westelijk havengebied om te verdedigen wat weerloos van waarde is & nooit of te nimmer in geld uit te drukken. Laat midwinterhoorns schallen om het duister van winstbejag te verjagen! Laat in het diepste donker de vonk van de opstand ontbranden! Verdedig ADM!
sjamandada 